A little aphorism I wrote a while ago, ‘Elbow communism: a late night thought’, has just been translated into Greek by the αμφιφλοξ blog (where it is posted next to some poetry by the excellent Nikos Karouzos.) The translator tells me that in Greek the word for elbow (αγκώνας) is only one letter different from struggle (αγώνας) or agony (αγωνία) – for those with a musical ear. I’ll post the Greek up here and a copy of the original.
αγκωνιαίος κομμουνισμός: μια σκέψη αργά το βράδυ
Θυμάμαι ότι κατά τη διάρκεια δεκατεσσάρων χρόνων στο σχολείο, από καιρού εις καιρόν όλο και κάποιος θα έλεγε, «το ΄ξερες πως είναι αδύνατο να γλείψεις τον αγκώνα σου;». Αυτό θα είχε συνήθως ως αποτέλεσμα να ξοδεύουμε τα επόμενα λεπτά προσπαθώντας ο καθένας να γλείψει τον δικό του αγκώνα. Αποτελεί τεκμήριο του βάθους και της ισχύος της ιδεολογίας το γεγονός ότι, ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία, ποτέ μας δεν μας πέρασε απ’ το μυαλό να γλείψει ο ένας τον αγκώνα της άλλης.
Elbow-communism: a late night thought
I remember that during fourteen years of school someone would occasionally say, “did you know that it’s impossible to lick your own elbow?” This would normally result in everyone spending a few minutes trying to lick their own elbows. It is a testament of the depth and strength of ideology that even at such a young age we didn’t just think to lick each other’s elbows.
Meanwhile, my friend Sarah Moriarty tells me that my thought is rather similar to the Allegory of the Long Spoons, which some rabbis came up with a long time ago. All I’m saying is that great Jews think alike.